11 listopada 1918 roku Polska stała się znowu wolnym krajem.
„Żeby Polska, żeby Polska!
Żeby Polska była Polską!”
,,Żeby Polska była Polską” walczyły całe pokolenia Polaków. To im zawdzięczamy wolność, poczucie dumy narodowej, możliwość pielęgnowania polskich tradycji oraz honorowania bohaterów. Dziś ojczyzna oczekuje od nas tego, co najważniejsze
– pamięci o jej historii i miłości do ziemi ojczystej.
„Ojczyzna – kiedy myślę – wówczas wyrażam siebie i zakorzeniam, mówi mi o tym serce, jakby ukryta granica, która ze mnie przebiega ku innym, aby wszystkich ogarniać w przeszłość dawniejszą niż każdy z nas: z niej się wyłaniam… gdy myślę Ojczyzna – by zamknąć ją w sobie jak skarb.”
Po uroczystym ślubowaniu klas pierwszych Liceum Ogólnokształcącego uczniowie klasy IB wzięli udział w spotkaniach z każdą klasą.
Odwołali się do refleksji, że może warto zatrzymać się w swojej pogoni za czasem, odrzucić wirtualną rzeczywistość i zadumać się, chociaż przez chwilę, zatrzymać się i posłuchać, co znaczy być wolnym i wolność innym zawdzięczać. Czymże jest więc dla ciebie dziś wolność i ojczyzna? Czy potrafisz cieszyć się wolnością? Czy potrafisz żyć jak wolny człowiek? Czy potrafisz odróżnić dobro od zła w świecie targanym terroryzmem, wojnami i konfliktami zbrojnymi? Wolność jest dana jako dar, ma nam pomóc, abyśmy, wybierając dobro, stawali się lepszymi ludźmi…
